สําหรับคนที่ทําแต่งาน จนลืมส่วนหนึ่งของชีวิตไป 

เรื่องเตือนใจ สำหรับคนที่ทำ แต่งาน ..งาน..งาน

เป็นอะไรที่น่าสนใจ ใกล้ ๆ ตัวของพวกเราทุกคน ในสภาวะการดิ้นรนในการดำรงชีวิต ณ. วันนี้ 
ลองสละเวลาสักนิดอ่านดูนะครับ เผื่อว่าจะได้ข้อคิด อะไรในแง่มุมนี้บ้าง : -

หลังเลิกงาน วิศวะกรหนุ่มได้กลับเข้าบ้านล่าช้าเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
เขารู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าและพบว่าลูกชายวัย 5 ขวบ รอคุณพ่อ
อยู่ที่หน้าประตู
ลูก . “ พ่อครับ ผมมีคำถามถามพ่อข้อนึง ”
พ่อ . “ ว่ามาสิลูก, อะไรเหรอ ”
ลูก . “ พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่ ”
พ่อ . “ ไม่ใช่กงการอะไรของลูกนี่, ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ”
พ่อตอบด้วยความโมโห
ลูก. “ ผมอยากรู้จริงๆ โปรดบอกผมเถอะ พ่อทำงานได้เงิน
ชั่วโมงละเท่าไหร่ ” ลูกพูดร้องขอ
พ่อ . “ ถ้าจำเป็นจะต้องรู้ละก็ พ่อได้ชั่วโมงละ 200 บาท ”
ลูก . “ โอ..” ลูกอุทาน แล้วคอตก
พูดกับพ่ออีกครั้ง “ พ่อครับ ผมอยากขอยืมเงิน 100 บาท ”
พ่อกล่าวด้วยอารมณ์ “ นี่เป็นเหตุผลที่ลูกถามเพื่อจะขอเงินแล้วไป
ซื้อของเล่นโง่ๆ หรืออะไรที่ไม่เข้าท่าหรอกเหรอ รีบขึ้นไปนอนเลยนะ
แล้วลองคิดดูว่าเล่ห์เหลี่ยม การกระทำแบบนี่น่ะไม่เข้าท่าแค่ไหน
พ่อทำงานหนักหลายๆชั่วโมงทุกวัน และไม่มีเวลาสำหรับเรื่องไร้สาระ
อย่างนี้หรอก ”

เด็กน้อยเงียบลง เดินไปที่ห้องแล้วปิดประตู
ชายหนุ่มนั่งลง และยังโกรธอยู่กับคำถามของลูกชาย
เขากล้าที่จะถามคำถามนั้น เพื่อจะขอเงินได้อย่างไร หลังจากนั้นเกือบชั่วโมง
อารมณ์ชายหนุ่มก็เริ่มสงบลง และเริ่มคิดถึงสิ่งที่ทำลงไปกับลูกชายตัวน้อย
บางทีเขาอาจจำเป็นต้องใช้เงิน 100 บาทนั้นจริงๆ และลูกก็ไม่ได้ขอเงินเขา
บ่อยนัก ชายหนุ่มจึงเดินขึ้นไปบนห้องแล้วเปิดประตู

พ่อ . “ หลับหรือยังลูก ”
ลูก . “ ยังครับ ”
พ่อ.“ พ่อมาคิดดู เมื่อกี้พ่ออาจทำรุนแรง กับลูกเกินไป ”
“นานแล้วนะ ที่พ่อไม่ได้คลุกคลีกับลูก , เอ้า นี่เงิน 100 บาท
ที่ลูกขอ ”
เด็กน้อยลุกขึ้นนั่ง “ ขอบคุณครับพ่อ ”
ว่าแล้วก็ล้วงลงไปใต้หมอนหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมา
แล้วนับช้าๆ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็โกรธขึ้นอีกครั้ง
“ก็มีเงินแล้วนี่ แล้วมาขออีกทำไม”
ลูก . “ เพราะผมมีไม่พอครับ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว ”
“ พ่อครับ ตอนนี้ผมมีเงิน ครบ 200 บาทแล้ว
ผมขอซื้อเวลาพ่อชั่วโมงนึง ”
“ พรุ่งนี้พ่อกลับบ้านเร็วๆ นะครับ ผมอยากกินข้าวเย็น
กับพ่อ .....”